Geef de kinderen hun fantasie terug!

 

Ik las eens een verhaal van een vader die twee jonge kinderen had. Zijn kinderen hadden de wereld aan speelgoed. Op een dag besloot de vader samen met zijn vrouw meer dan de helft van al het speelgoed weg te leggen, gewoon om te kijken wat er zou gebeuren. Tot zijn grote verbazing gingen zijn kinderen niet minder spelen, maar juist meer! Wat opviel is dat ze weer veel meer gebruik gingen maken van hun fantasie. Het beviel zo goed dat de ouders besloten het weggelegde speelgoed aan een goed doel te geven. 

Kinderen horen te spelen. Het is goed voor hun verwerking en ontwikkeling. Dus natuurlijk is het goed dat ze een mooie pop of een zachte teddybeer hebben waar ze hun veilig bij kunnen voelen en rollenspellen mee kunnen oefenen. En natuurlijk is het super dat ze speelgoed hebben waarmee ze zich kunnen ontwikkelen op welk gebied dan ook. Het probleem is gewoon dat we zo kunnen overdrijven. Want bijna alles wat een kind ook met fantasie op kan vullen, willen wij volwassenen opvullen met speelgoed. En ondertussen klagen we vrolijk verder dat ons huis zo vol met speelgoed ligt waar ze amper mee spelen.

“Laat ze toch eens fantaseren!”

Kinderen hebben de wereld aan fantasie! Door te fantaseren krijgen ze beter grip op de wereld om zich heen. Maar waarom nemen wij hen dat toch altijd af? Waarom mag een doos geen autogarage zijn, waarom mag een wc-rolletje of haarborstel niet als microfoon dienen en waarom is een uitgeknipt papieren kookplaatje op een tafeltje geen echt keukentje? Laat ze toch eens fantaseren!

Als een kind besluit dat een doos een autogarage is, dan is dat ook zo. Kastanjes kunnen fantastisch dienen als eten, daar heb je geen plastic eten voor nodig. Waarom moet een pop kunnen praten, lachen en huilen? Een gewone lappenpop lacht, huilt en praat op het moment dat het past in het kind zijn spel. Waarom moet een auto een knop hebben met geluid? Het kind kan ook zelf bedenken wat voor geluid een auto heeft. We hoeven onze kinderen echt niet alles voor te kauwen!

“Hoe meer het kind zelf moet invullen, des te meer het kind gestimuleerd wordt.”

 

Bovendien kunnen kinderen heel goed spelen met simpele dingen die je al in huis hebt! En dan niet te vergeten hoeveel mooi speelgoed de natuur kan bieden, denk aan mooie steentjes, denneappels, kastanjes, hazelnoten enz. Wil je toch fabrieksspeelgoed aan je kind geven, zoek dan speelgoed uit wat hun fantasie stimuleert, zoals duplo, lego, gifvrij klei, krijtjes van soja enz. of geef speelgoed in de simpelste vorm, zoals een pop die niet praat, zodat het kind lekker alles erbij kan fantaseren. Hoe meer het kind zelf moet invullen, des te meer het kind gestimuleerd wordt.

Wanneer je een kind zelf speelgoed uit laat zoeken, zoekt het kind vaak speelgoed uit met veel kleur, beweging, knopjes en geluiden. Zulk speelgoed zorgt voor groot vermaak, maar de praktijk is dat er geen spel uit voort komt met diepgang en ze er dus al snel op uitgekeken zijn.

Niemand heeft dus eigenlijk profijt van al dat vele fantasieloze plastic speelgoed. Nou behalve de speelgoedindustrie dan. Die verdienen er flink aan.

 

Wil je meer simpele speelgoedideeën? Kijk dan eens hier op mijn pinterestpagina.

 

Lees ook deze tien tips voor het minimaliseren van speelgoed.

Heb je een taalfout of een niet werkende link gezien in deze blog? Meld het me! Zoek je me ook gezellig op Instagram op voor handige tips over minimaliseren en huishouden? -> dieuwke_moedersminimalisme Het kan zijn dat deze blog affiliatelinks of betaalde links bevat.

---