We kunnen bijna nergens anders meer aan denken. Corona, corona, corona. corona voor en corona na. We zijn bang voor het onbekende en bang voor wat gaat komen. En er is maar zoveel wat we kunnen doen.
Maar als we niet naar buiten kunnen gaan, laten we dan naar binnen gaan. Sluit je ogen eens. Wat vind je nu echt belangrijk? Wat voel je? Wat zie je? Luister je wel eens naar je dromen? Neem je de signalen op je pad wel eens enigszins serieus? Neem de kans om de balans op te nemen en alles eens recht te zetten.
Onze deuren gaan dicht, maar de knoppen buiten gaan open. De lucht wordt schoner, het water wordt weer helder. Ook de natuur herstelt zich langzaam.
Laten wij ook onze harten openen en bedenken wat echt belangrijk is in het leven. Dat nieuwe bloesje dat je wilde, nieuwe spulletjes voor in je huis, het is nu allemaal niet meer van belang. In welke auto je rijdt, wat voor horloge je draagt. Wat maakt het uit. Het coronavirus maakt geen onderscheid.
Wat wel van belang is, is vertrouwen. Vertrouwen dat het universum ons niet meer geeft dan we aankunnen. Dat het universum voor ons werkt en niet tegen ons. Vertrouwen in het feit dat de wereld dit misschien nodig heeft, om de balans op te nemen. Om te herstellen, om dingen recht te zetten. Vertrouwen in het feit het uiteindelijk allemaal weer goed komt.
Je huis vullen met angst, wantrouwen en materialisme, dat is heel gemakkelijk, maar daar heb je niets aan. Vul het liever met blijdschap, gezondheid, vrolijkheid, dankbaarheid, liefde, zonneschijn en… vertrouwen. En dat is soms lastig, maar wel belangrijk, zowel voor je kinderen, als voor jezelf.
Take care