Het minimalisme-virus

Ik heb het, mijn schoonzusje heeft het en mijn andere schoonzusje heeft het daarna ook gekregen. Het is erg besmettelijk. De vriendinnen van mijn schoonzusjes hebben het vervolgens ook gekregen en het virus heeft zelfs toegeslagen bij mensen waarvan je het niet verwacht. Bij mijn tante en schoonmoeder notabene! Zoals ik al zei, erg, heel erg besmettelijk.

 

Het virus heeft toegeslagen op het moment dat ik kwetsbaar was. Ik had net een kind gekregen, zat niet erg lekker in mijn vel en ik stoorde me ineens enorm aan alle spullen om me heen. Ik ging rondneuzen op het internet en kwam door bepaalde webpagina’s in aanraking met het minimalisme, de vermoedelijke bron van het virus.

 

Het virus opende gelijk mijn ogen. BAM! Hartstikke besmet! Een gevoel alsof je wordt overgenomen. Het begon bij mij met een kastje in de slaapkamer. Een grote plastic tas vol met make up, sieraden en haarspulletjes was het resultaat. Buurmeisje was er heel gelukkig mee, maar ik was nog veel gelukkiger. Nu konden alle lades weer dicht! Op het hoogtepunt van het virus was ik echt niet meer te stoppen. Met 30 graden buiten stond ik op een bloedhete zolder al mijn spullen uit te zoeken. De symptomen van het virus liegen er dan ook niet om. Het begint met adrenalinestoten en opruimwoede, wat uiteindelijk overgaat in kalmte, tevredenheid en een intens gevoel van geluk. Want há, loslaten is zó lekker!  

 

Je snapt na een poosje niet waarom je leefde zoals je voorheen deed, je wordt veel minder materialistisch en je dankbaarheid groeit met de dag. Ook je huis verandert mee, het wordt lichter, ruimer en overzichtelijker. Met andere woorden, het leven wordt gemakkelijker en simpeler.

 

Nu ben ik al een aantal jaren besmet en staat het kastje, waar het allemaal mee begon, er al lang niet meer. Ik had geen spullen meer om erin te stoppen. Bij de mensen van de kringloopwinkel ben ik inmiddels een bekende. Ik geef andere mensen ervaringen cadeau of dingen die op gaan. De Action loop ik voorbij en sta nooit meer klagend voor mijn kledingkast omdat ik niet weet wat ik aan moet trekken. Mijn huis is gemakkelijker schoon te houden, we reizen licht en mijn dochter heeft alleen speelgoed waar ze ook echt mee speelt. En oh ja, ik houd elke maand meer geld over, nu ik geen tierlantijntjes en overige onnodige zaken koop.

 

Als mensen mij op feestjes vragen hoe het met me gaat vertel ik ze vol overtuiging over mijn ontwaking. Helaas besmet ik dan vaak ook onbedoeld andere mensen met het virus. Excuses, maar geloof mij, dit minimalisme-virus is het beste wat je ooit kan overkomen. Ik hoop dat het nóóit weer overgaat. Jelle, bedankt!