Negen van de 10 huizen heeft nog wel iets van de babytijd op zolder liggen. Wat is het toch met babyspullen? Waarom kunnen we ze zo moeilijk loslaten? Wat ga je doen met al die mooie babykleding die je ooit met zorg uitzocht? En misschien heb je nog een wieg, een wipstoel, een box of een Maxi Cosy autostoel op zolder liggen terwijl de kinderen al lang groot zijn? Wat is het wat we er nog mee willen doen? Er zijn verschillende redenen waarom mensen de babyspullen nog willen bewaren. Ik vroeg het jullie op mijn sociale media.
Voor als er nog een kindje komt
Babyspullen bewaren voor een volgend kindje is niets mis mee. Maar HOEVEEL wil je bewaren? Wat als het kindje een ander geslacht heeft? Hoelang wil jij je ruimte opofferen? Heb je er vertrouwen in dat spullen wel naar je toe komen als je ze nodig hebt?
Nathalie: “Ik heb 4 jaar lang de kleren bewaard van mijn dochter voor als zij een broertje of zusje mocht krijgen. Het werd een jongen en ben langzaam gaan ruimen. Nu wil ik het bij 1 bak per kind houden met leuke kleren om te bewaren. Alleen is haar broer nu 2 en moet ik van hem nog alle kleren opruimen dat is dan wel weer een ding.. en kost ook veel tijd.”
Annette: “Sommige kleertjes wegdoen was even lastig, maar zodra ze de deur uit waren was ik het gevoel ook kwijt. Wij deden echt alles weg, en nu 5 jaar later verwachten we ons 4e kindje. Van alle kanten komen er spullen naar ons toe. En ook Vinted staat vol met leuks. Ik vind het echt superleuk om het nog eens opnieuw te verzamelen, en na deze baby gaat het ook weer weg, en niet op zolder.”
Ik bewaar het voor de kleinkinderen
Veel mensen bewaren het voor later, voor als er kleinkinderen komen. Let wel: als die er komen. En dan moeten je kinderen die spullen ook nog maar willen gebruiken. Is het het waard om al die jaren je ruimte te gebruiken om iets te stallen dat misschien nooit meer wordt gebruikt? Een box kun je ook voor een paar centen bij de kringloop halen. Weeg je beslissing dan ook goed af.
Maureen: “Het staat na 26 jaar nog steeds op zolder. Voor als er kleinkinderen komen denk ik . Misschien toch ook emotionele waarde want het is een ‘Winny the poeh’ collectie.
Kira: “Heb veel bewaard maar paar maanden geleden zijn we verhuisd en heb ik alles uitgezocht. Ik wou het bewaren voor als we hopelijk een keer kleinkinderen krijgen. Heb mijn zoon (19) en dochter (22) erbij gehaald en gevraagd wat zij er leuk van vinden en willen houden voor als ze eventueel kinderen krijgen. Er is maar 1 doos overgebleven wat ze uitgezocht hebben, die is dus meegegaan en staat hier nu op zolder.
Johanna: “Mijn moeder heeft van ons van vroeger super veel bewaard, meegezeuld door vele verhuizingen. Meubilair en echt dozen en dozen vol. Het is nu leuk er sommige dingen nog van te gebruiken. Maar veel is zo verouderd/verslechterd dat het niet meer bruikbaar is. En we voelen ook wel (emotionele) druk om die spullen die nog wel ok zijn te gebruiken zodat ze niet het gevoel heeft het voor niks te hebben bewaard. Dus ik ga zelf wel wat bewaren maar zeker kritisch zijn.”
Het is een rouwproces
Loslaten gaat gepaard met veel emoties. Vooral als het om een onvervulde kinderwens gaat, een gestorven kindje of het verlangen naar een tijd dat niet meer terugkomt. Maar om aan iets te denken hoef je echt niet 10 dozen vol met kleding en babydekentjes te bewaren op zolder. Mijn advies is om een herinneringsdoosje te maken. Doe daar iets van 5 items in dat veel waarde voor je heeft. En leg het niet op zolder, waar je zo weinig komt, maar geef het een prominent ereplekje in je huis. Koester de herinneringen, maar besef ook dat je leeft in het nu.
Annemieke: “De babyspullen wegdoen heb ik in gedeeltes gedaan. Het was voor mij ook een soort rouwproces wat wel een paar jaar heeft geduurd. Ik wilde zelf graag nog wel een kindje, maar dat ging hem niet meer worden. Bij elke keer dat je kleren weggeeft of weg doet, neem je een klein beetje afscheid van die periode. De kleinste maatjes zijn als laatste weggegaan. Ik heb nu nog een kleine doos staan met een paar kledingstukken waar een herinnering of emotionele waarde aan zit. Die wil ik bewaren. De rest heeft nu allemaal een nieuwe bestemming gekregen.”
Nicolette: “Stapje voor stapje afscheid nemen gaat goed. Bij ons komt er waarschijnlijk geen 3e kindje en de jongste is nu 2,5 jaar. Ik bewaar wat speciale kleertjes en kleine dingetjes zoals een doekje van de intensive care waar hij een tijdje heeft gelegen. Kleding geef ik weg, dat voelt goed. Goede herinneringen zitten in onze gedachten en niet in spullen.”
Mélanie: Moet ook zeggen dat het met de bevalling van de 2e duidelijk werd dat er geen derde zou komen, hoe zeer dat nog wel een harte wens was. En dus was er geen logische reden om spullen nog vast te houden en moest ik het proces van loslaten direct in. Ik heb toen ook een bak in de kledingkast gezet om de schifting makkelijker te maken. Als je iets grijpt uit de kast en het is te klein, direct erin. Niet teveel tijd geven om erover na te denken.”
Sanne: “Ik heb van de eerste newborn babykleertjes voor allebei de kinderen een ‘troost’ dekentje gemaakt. Ze liggen er vaak onder als ze moe zijn of ziek o.i.d. Zo zie ik de kleertjes nog vaak en liggen ze niet op zolder!”
Linda: “Ik ben er heel makkelijk in. Heb het eerste setje bewaard en de rest weggegeven. We leren de kinderen ook dat spullen spullen zijn en herinneringen en emoties in je hart/hoofd zitten en niet in spullen.”
Wil je graag leren om te minimaliseren? Dan zijn deze twee e-books zeker iets voor jou:
Wil je graag alle nieuwe blogs in je mailbox ontvangen? Laat dan hiernaast je mailadres achter. En lees je dit op je telefoon? Dan kun je dat bijna helemaal onderaan de pagina doen.
Lees ook:
- Loslaten geeft ruimte (over het loslaten van babyspullen)
- 10 tips die je helpen om spullen los te laten
- Spullen wegdoen? Wat als ik spijt krijg?
- Een doosje vol herinneringen
- Stichting Babyspullen