‘Ik ben zo bang dat ik spijt krijg’ is waarschijnlijk de opmerking die ik het vaakst heb gehoord. Maar ook opmerkingen als ‘Wat als ik het later nodig heb’ of ‘Het is zo zonde om weg te doen’ en ‘Wat als we een hele erge crisis krijgen’ komen regelmatig voorbij.
Wil de eerste minimalist die spijt heeft gehad van het minimaliseren van zijn spullen NU OPSTAAN?
Oke, er zal misschien heus wel eens een momentje komen dat je denkt iets nodig te hebben wat je al hebt weg gedaan. Een belangrijk verschil is daarbij of het een gebruiksvoorwerp is of een voorwerp met emotionele waarde.
Zo krijg je geen spijt van het wegdoen van je spullen:
1. Gebruiksvoorwerpen
Het komt zelden voor dat je spijt krijgt van het wegdoen van een gebruiksvoorwerp.
Dit is omdat:
– je over het algemeen geen spullen die je gebruikt wegdoet.
– je negen van de tien keer met een hele creatieve alternatieve oplossing komt.
– je het meestal wel van een ander kan lenen.
– je het vaak ook wel van een ander kan krijgen.
– je het desnoods altijd nog nieuw kan kopen.
Voorbeeld: Stel je hebt 6 glazen bloemenvazen in huis en je doet er 4 weg. En op een dag krijg je een bos bloemen die niet mooi in beide vazen past. Heb je nu spijt van die andere vazen die je weg hebt gedaan? Vast niet, want:
– in eerste instantie dit verhaal al niet heel waarschijnlijk is, omdat je vast 2 vazen van verschillende formaten hebt bewaard.
– je bloemen ook heus in een weckpot o.i.d. kunt doen of de bloemen kunt bijsnijden zodat ze wel passen. (Je wordt creatief!)
– de buurvrouw vast wel een vaas van het juiste formaat voor je te leen heeft.
– je moeder waarschijnlijk wel een vaas over heeft die je mag houden.
– de Blokker (of de kringloopwinkel) een schap vol vazen heeft in verschillende formaten.
Tip:
Als je twijfelt over of je iets weg zult doen of niet, kun je het altijd eerst een paar weken, maanden of zelfs een jaar op ‘proef’ weg doen. Zet de spullen waarvan je denkt wel zonder te kunnen, maar waarvan je toch nog niet helemaal zeker bent, in een doos op zolder of in de garage. Vergeet er niet een einddatum op te zetten. Als het er na die datum nog staat en je hebt er nog steeds niet na om gekeken, snel weg doen!
2. Voorwerpen met een emotionele waarde
En hoe zit het dan met al die spullen met emotionele waarde? Zoals foto’s, bioscoopkaartjes, knutselwerkjes, sportprijzen, cadeautjes die je van bepaalde personen hebt gekregen en erfstukken?
Vraag je jezelf af of het wel écht emotionele waarde heeft.
– Zou je in een brandend huis, dat ene handenarbeidwerkje van groep 3 écht uit je huis halen?
– Heb je niet genoeg aan die éne mooie herinnering in je hoofd?
– Wat is de werkelijke reden dat je er moeilijk afstand van kunt doen? Wanneer je iets niet goed verwerkt hebt, kun je vaak de spullen die met de onverwerkte gebeurtenis te maken hebben, ook niet goed loslaten. Een hint voor jou om daar aan te werken.
– Is de herinnering ook verdwenen als het voorwerp weg is? Herinneringen zitten toch in je hoofd en in je hart?
Je hoeft de herinnering niet los te laten, maar het voorwerp.
Vergeet niet dat je leven gewoon doorgaat, wat heb je er aan om in het verleden te blijven hangen? Op een gegeven moment moet je loslaten. Geluk zit in jezelf en niet in een voorwerp. Voorwerpen daarentegen nemen ruimte in, moeten verschoven worden bij het schoonmaken, kunnen stuk gaan en moet je met je mee verhuizen. Herinneringen bewaar je in je hart en niet in een doos op zolder.
Tip:
Misschien helpt het je om van je spullen met een emotionele waarde een foto te maken en een mapje op je computer aan te maken voor je spullen met een herinnering. Of misschien kun je het inscannen? Het helpt vaak ook om je herinnering bij een bepaald voorwerp op te schrijven. Zo kun je de herinnering toch nog terugzien/lezen.
Lees ook:
- Een doosje vol herinneringen.
- 10 tips die je helpen om spullen los te laten
- De vijf meest gebruikte excuses om iets niet weg te hoeven doen
War ook helpt is spullen weggeven aan iemand of met iemand ruilen (en dan wel minder terugkrijgen natuurlijk :)) . Dan zie je meteen hoe blij je een ander maakt met jouw spullen! Erg sterke motivator om afscheid te nemen van je spullen…
Ik vind het juist ontzettend leuk om herinneringen tastbaar te maken! Ik houd voor onze kinderen een map bij waar ik, zeer selectief, werkjes in bewaar, verhaaltjes schrijf over hoe het gaat, een kaartje plak, een flyer van een memorabel moment voorzie van tekst… Het “doel” is maximaal en bedrolbox vol voor de lagere schooltijd. Denk dat dat gaat lukken 😉 Dat is trouwens wel zonder fotoboek.
Van mijn eigen jeugd kreeg ik vier grote dozen mee met werkjes, kaartjes, schoolschriften… En daar heb ik ook weinig mee maar de plakboeken die de juffen maakten heb ik wel weer wat. Leuk om te kunnen delen met je kind hoe je vroeger tekende en leerde toen je zelf klein was.
Want dat mis ik wel in wat je hierboven beschrijft. Soms kan een tastbare herinnering een reden zijn om in gesprek te komen met je kind, herkenning geven in een situatie, een gevoel te delen, iets mee te geven… Om die reden hebben mijn man en ik ook een gezamenlijke “schatkist”. Inclusief een paar liefdesbrieven. Mijn favorieten heb ik bewaard 😉
Kortom, ik ben heel benieuwd hoe jij tegen tastbare herinneringen opbouwen aankijkt 🙂
Goeie vraag Sigrid! Ik ga hier binnenkort een blog over schrijven, goed? 🙂
Als je bang bent voor slechtere tijden, kan je beter nu vaardigheden leren dan tegen die tijd met overbodige spullen rondsjouwen.
Een hele goeie Gerlinde!
Ik heb het boek sas, en noodvoeding voor langere tijd en waterfilters en nog een aantal dingen, verder leven we heel minimalistisch maar ik vind het wel belangrijk om mijn gezin en naasten in een nood situatie te kunnen helpen !